Jak uratować niewypał?

Znam, jak dotąd w 100% skuteczne (ach, ta statystyka - jak się ma tylko dwa eksperymenty za sobą to sobie mogę... :P) metody na uratowanie czegoś, co nam nie do końca wyszło.

Pierwsza z nich polega na samodzielnym kombinowaniu - tę strategię zastosowałam, kiedy po wyciągnięciu kremu z lodówki ujrzałam to:

Zrobiły się grudki, niektóre sobie radośnie w czymś pływały. Ani tego jakoś porządnie nabrać, ani rozsmarować... Tak nie może być. Cóż więc zrobić?
Po upewnieniu się, że nic się z nim nie zmieniło (data ważności, zapach, działanie), wyciągnęłam mieszadełko. I mieszałam, mieszałam, mieszałam... Aż zabił mnie komentarz mojej babci "A co ty, katar masz? No bo tak jakoś szeleścisz...". Jeśli nie macie babci, polecam mieszanie aż do uzyskania jednolitej konsystencji ;)
O takiej:

Ładniutki, prawda?
Stracił trochę na objętości (no dobra, część "objętości" została mi na biurku, jak za mocno machnęłam mieszadełkiem), ale od razu lepiej się nim smaruje. No i nie wygląda jak radośnie pluskające sobie białe glutki, tylko jak dostojny, poważny... krem :)

Inaczej rzecz się miała z tonikiem, który również mi nie wyszedł. Na dodatek z mojego powodu :)
Podejrzewam, że receptura zakładała, że tonik będzie miał pH coś koło 5, stąd zapisek, by regulować pH kwasem mlekowym. A że ja sobie to za bardzo do serca wzięłam, nalałam kwasiora za dużo i wyhodowałam piękne, dorodne igiełki kwasu salicylowego.

Co zrobić w takim przypadku?
Liczyć na pomoc mądrzejszych bloggerek :)
Tu duże ukłony w stronę Siempre, ale też italiany. Wiedźma też czasem coś ukręci, więc się zna :)
Siempre doradziła, bym odkwasiła nieco roztwór wodorowęglanem sodu. Machałam więc sobie łyżeczką 0,15ml i przeklinałam swoją rozrzutność w dozowaniu kwasu mlekowego. Udało mi się jednak ustalić dobre pH i obecnie tonik (już po skórnych testach) wylądował na mojej skórze głowy. O efektach napiszę kiedy indziej, ale już czuję, że działa, a mnie nic nie swędzi.

Jeśli jednak będę się zabierała jeszcze raz za jego przygotowanie, dodam najpierw odpowiednią ilość kwasu salicylowego, a potem dopiero wodorowęglan sodu. Pewnie znów się namacham tą łyżeczką, ale tak chyba będzie lepiej :)
Potem sobie zapiszę, ile takich porcji 0,15ml potrzebowałam i tego się będę stosować. O :)

Po dwóch takich doświadczeniach mam nauczkę:

• jak czegoś nie wiesz, pytaj, czytaj i jeszcze raz pytaj ;)
  szczególnie o pH roztworów :)
• papierki lakmusowe to fajna rzecz, ale trzymane w nieszczelnym opakowaniu już fajne nie są i kłamią
• czasem "genialne" pomysły (rozwarstwiło się, to zmieszam znowu) są najlepsze ;)

Nie lubię się przyznawać do porażek, nie umiem przegrywać, dlatego potrzebowałam takiej notki, coby się wydawać mądrzejszą niż jestem ;)